Aşk ne garip şeydir. Nokta gibi var olan, herkesin en azından bir kere gördüğü ama tanımı olmayan… Cisimsizliğin en güzel boyutu, göstermeden kendini herkese boyun eğdirten, tanrıdan şüphelenenlerin bile inkâr etmedikleri, “aşk yoktur” diyenlerin içten içe hep besledikleri bu duygu… Kendi çok güzeldir lakin karnı bir kurdu yiyecek kadar açtır. Doyum noktası da yoktur ki zaten kendisi her an düşecekmiş gibi sallanan, fena kırılgan, incecik bir husustur. Güzel olmasına güzeldir fakat kazandırdıkları hep iyi midir? Ben hiç acısız aşk görmedim. Acı ve hüzün aşkın asıl yüzleridir zaten. Öyleleri vardır ki acılarını sarmak imkânsızdır. Kangren olmuş uzuvunsa kesilmekten başka kaçışı yoktur…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder